Masz trudne pytania? Zadaj je. Chcesz podyskutować?

krzysiaczek

Jak myślicie, co trzeba zrobić, żeby popełnić grzech ciężki (śmiertelny)?

bogdan333

Myślę że znając ucząc sie wiary w Boga nie stosować się do dróg wytyczonych przez Boga, do praw zawartych w piśmie świętym, Praw umownych między ludźmi. Inaczej rzecz biorąc znać obowiązujące prawa i rozmyślnie je łamać dla własnego widzimisię wygodnictwa lub temu podobnych. Taka postawa prowadzi prędzej czy później do popełnienia ciężkiego grzechu.

ZuŹkA

Popieram, jak ktoś wie, że nie można czegoś robić, bo Bóg zakazał i to wyraznie zakazal (np. w przykazaniach), a robi bo tak wygodniej, to wtedy jest grzech śmiertelny.

Kasienka

Grzech ciężki polega chyba na tym, że jest popełniany w pełni dobrowolnie, że człowiek zupełnie świadomie i dobrowolnie staje po stronie zła, jest tego całkowicie świadomy...

krzysiaczek

margaretka

no i podobno musi byc materia tego grzechu ciezka , tak pisza w madrych rachunkach sumienia .ale nie wiem co to znaczy dokladnie?

krzysiaczek

margaretka

mi to zawsze trudno rozroznic materie ciezka.
a gdy coraz czesciej widze w sobie tylko grzechy lekkie to mi sie wydaje ze sumienie mi sie poszeza i znieksztalca,trace wrazliwosc na grzechy ciezkie.

krzysiaczek

kasia1991

A ja chciałam zapytać właśnie w sprawie grzechu ciężkiego. Mam 18 lat i jestem ze swoim chłopakiem prawie 9miesięcy. On ma 19lat. Jakby to powiedzieć doszło między nami do dość bliskiego kontaktu. Bliskiego intymnie. Nie wiem jak to nazwać ale znam tylko takie okreslenie jak "mineta".(Przepraszam za to złe okreslenie). JA też dopuściłam się tego grzechu wobec mojego chlopaka, tzn. wobec jego narządów rozrodczych. Do tego między nami dosżło. W większości tych uczynków nieświadoma byłam wielkości popełnionego przeze mnie grzechu. Jednak po tym jak się dowiedziałam, jeszcze kilka razy między nami do tego doszło. Chciałam zapytać czy to ciężki grzech? Czy straciłam przez to dziewictwo? Czy straciłam szanse na szczęsliwe zycie małżeńskie? Czy nie mam wstępu do nieba? Czy jest szansa by to naprawić? Jeśli jest to co mam zrobić?

kasia1991

Chciałam jescze zapytać o jedną rzecz. Nie mogłam znaleźć właściwego miejsca na umieszczenie tego wątku więc umieszczę go tutaj, Drugie moje pytanie dotyczy mojego chłopaka. Moze powiem coś o mnie. Jestem z domu w którym rodzice są praktykującymi katolikami i mnie też nauczyli bycia taką. Mój chłopak teoretycznie jest też wierzący ale niestety nie bardzo praktykujący. Myślę że to wina jego rodziców bo oni nigdy od niego nie wymagali praktykowania. NAmawiam Go zeby zaczął chodzić do Kościoła, że nie wyobrażam sobie zycia beż Boga, ale nie daje to zbyt wielu efektów. On mówi że skoro "nie czuje tego czegoś" to po co własciwie ma chodzić do Koscioła?". Nie wiem jak o tym z nim rozmawiać. Nie wiem czy ma racje. Czy jeśli zacznie chodzic do kościoła tylko zeby w nim być to moze nastapic w nim przemiana, czy to jest bezsensowne? Czy bycie z taką osobą jest czymś złym? Może Bóg mi dał zadanie żebym nawróciła człowieka? co o tym mysleć? Jak z nim rozmawiać?